Îòïðàçíóâàõà Èãíàæäåí â Èãíàòèöà

Òúðæåñòâåíà ñâåòà ëèòóðãèÿ áå îòñëóæåíà äíåñ â õðàì „Ñâ. Èãíàòèé Áîãîíîñåö” â ìåçäðåíñêîòî ñåëî Èãíàòèöà. Òÿ áå îòñëóæåíà îò ìèòðîïîëèò Ãðèãîðèé â ñúñëóæèå ñúñ ñâåùåíîñëóæèòåëè îò åïàðõèÿòà è Âðà÷àíñêèÿ öúðêîâåí õîð. Ïîâîäúò å õðàìîâèÿò ïðàçíèê Èãíàæäåí. Íåïîñðåäñòâåíî ñëåä ñëóæáàòà áåøå ðàçäàäåí êóðáàí çà çäðàâå â ñàëîíà íà êìåòñòâîòî â ñ. Èãíàòèöà.

Ñòîòèöè ìèðÿíè ñå ñúáðàõà â õðàì „Ñâ. Èãíàòèé Áîãîíîñåö”, çà äà ïî÷åòàò ïðàçíèêà.